در شهر شنزن چین، دفتر اصلی Da-Jiang Innovations یا DJI قرار دارد؛ شرکتی که در زمینه ساخت هواپیماهای بدون سرنشین تجاری فعالیت می کند. این شرکت در سال ۲۰۰۶ میلادی و توسط یک دانشجوی رشته مهندسی در هنگ کنگ تاسیس شد و به تدریج در زمره مطرح ترین نام های این صنعت قرار گرفت.

در طول دو سال گذشته و حداقل از نظر میزان کسب درآمد، DJI بدل به موفق ترین تولید کننده و فروشنده ی صنعت پهپادها گشته و حتی گفته می شود در حال مذاکره با برخی از کمپانی های مطرح دره ی سیلیکون بوده تا بتواند رقم قابل توجهی سرمایه ی تازه را جذب کسب و کار خود نماید.
منابعی که در جریان مذاکرات یاد شده هستند می گویند که درآمد DJI در سال ۲۰۱۴ نسبت به یک سال قبل از آن افزایشی حداقل ۴ برابری داشته و به رقم ۵۰۰ میلیون دلار رسیده، همین منابع می افزایند که عدد مورد بحث در سال جاری می تواند بدل به یک میلیارد دلار گردد و بر مبنای این گمانه زنی ها، حالا ارزش کمپانی مذکور باید برابر با چندین میلیارد دلار باشد.

DJI توانسته است از طریق خط تولید Phantom خود که شامل پهپادهایی کوچک با چهار ملخ می شود به درآمد و سودی مطلوب دست یابد. از سوی دیگر این کمپانی ساکن شهر شنژن اولین شرکت چینی محسوب می شود که قادر گشته پیش از سایر رقبا در یک دسته بندی محصولات الکتریکی آنهم در سطح جهانی برتری پیدا کند.

پهپادهای سری Phantom به حدی ساده اند که کاربران مبتدی به آسانی می توانند از آنها بهره بگیرند و در مقابل آنقدر توانمند هستند که به یکی از گزینه های محبوب افراد حرفه ای در صنعت سینما و عکاسی بدل شده اند.

DJI همکنون با داشتن ۲۸۰۰ کارمند دفاتری را در شهرهای شنژن، هنگ کنگ، لس آنجلس، روتردام، توکیو و کوبه باز گشایی کرده است و علاوه بر ارائه ی انواع مختلفی از پهپادها، ابزار و ادواتی جانبی برای فعالان صنعت سینما و فیلمبرداری نیز تولید می نماید.  

شرکت مورد بحث در سال ۲۰۰۶ توسط Frank Wang، یکی از دانشجویان دانشگاه علوم و تکنولوژی هنگ کنگ، تاسیس شد. هدف اولیه کمپانی تولید سیستم های کنترل پروازی برای هلی کوپترهای مدل بود؛ کاری که Wang از کودکی به آن عشق می ورزید. اما رفته رفته و با محبوب شدن پهپادها او نیز تصمیم گرفت تا در کسب و کارش تجدید نظر کرده و به این سمت گام بردارد. 

شرکت DJI در ادامه صدها پتنت را به ثبت رساند و شکایات متعددی را هم علیه برخی از رقبایش که تصور می کرد حقوق مربوط به مالکیت معنوی آن را زیر پا گذاشته اند، تسلیم مراجع حقوقی چین کرد.

قبل از عرضه شدن سری Phantom به بازار اکثر پهپادهایی که برای مشتریان معمول ارائه می شدند نیازمند عملیات مونتاژ و دانش اولیه قابل توجهی بودند. کمپانی فرانسوی Parrot پیش از DJI محصولاتی ساده و قابل استفاده برای عموم را در بازار به فروش می رساند ولی این پهپادها چندان توانمند نبودند.

در اصل خط تولید Phantom کمپانی DJI شامل اولین پرنده های هدایت پذیری می شد که از پیش مونتاژ گشته بودند، سیستم کنترل پرواز مطلوبی داشتند و قینتشان نیز مناسب بود.

اواخر فروردین ماه امسال، این شرکت به صورت رسمی سری پهپادهای جدید خود به نام فانتوم ۳ را در نیویورک، لندن و مونیخ رونمایی کرد که حتی ابتدائی ترین مدل آن نیز دارای یک دوربین داخلی با قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری (با رزلوشن ۱۰۸۰p) بود.

«شرکت DJI در سال 2006 توسط یک دانشجوی مهندسی در هنگ کنگ  تاسیس شد»

پهپادهای طراحی شده توسط شرکت مذکور سبک بوده و کار با آنها نیز نسبتا ساده است (البته شرکت DJI پهپادهای بزرگ و سنگین نیز تولید می کند). مدل های جدیدتری از این پرنده های بدون سرنشین نیز همراه با GPS ارائه می گردند و مجهز به گیمبال می باشند که امکان چرخش دوربین در جهت های مختلف را فراهم کرده و در عین حال آن را در جایش ثابت نگه می دارند.

با در نظر داشتن تکنولوژی در نظر گرفته شده برای این پرنده ها، می توان گفت که کمپانی سازنده قیمت پایینی را هم برای آنها در نظر گرفته چراکه در ازای پرداخت ۱۰۰۰ دلار می توان یک مدل جدید از فانتوم ۳ را در اختیار گرفت.

اما DJI نیز درست همان کاری را انجام داد که بوپینگ در دهه ۱۹۳۰ به سرانجام رساند؛ امروزه این شرکت چینی صنعت پهپادهای غیرنظامی را از یک سرگرمی به کسب و کاری تمام عیار بدل نموده است.

سازمان بین المللی سیستم های حمل و نقل بدون سرنشین پیش بینی کرده پهپادها (drone) عاقبت به حدی فراگیر خواهند شد که تقریبا در هر زمینه ای مورد استفاده قرار می گیرند و از نظارت بر محصولات کشاورزی گرفته تا تحقیقات هوایی، اکتشاف میادین نفتی و فراهم نمودن دسترسی به اینترنت، همه را در بر خواهند گرفت.

WinterGreen یک شرکت تحقیقاتی است که اخیرا پیش بینی کرده فروش جهانی هواپیماهای بدون سرنشین غیر نظامی تا سال ۲۰۲۱ به رقم ۵ میلیارد دلار خواهد رسید.

از طرفی، شرکت های سرمایه گذار و کمپانی های فعال در حوزه تکنولوژی (از بوئینگ گرفته تا کوالکام) در سال های اخیر بودجه های هنگفتی را به شرکت های سازنده پهپاد تزریق کرده اند.

یک کمپانی آمریکایی به نام ۳D Robotics هم (که توسط کریس اندرسون تاسیس شده) در ماه فوریه موفق شد از طریق همین نام ها سرمایه ای ۵۰ میلیون دلاری را برای فعالیت در حوزه پهپادها کسب نماید. Ehang Guangshi Technology استارتاپ چینی دیگری است که در زمینه ساخت این پرنده های بدون سرنشین فعالیت دارد و اخیرا مبلغ ۱۰ میلیون دلار را به عنوان سرمایه اولیه برای راه اندازی کسب و کار خود در این حوزه دریافت کرده است.

«برآورد شده است شرکت DJI بیش از 500 میلیون دلار از طریق فروش پهپادهای آماده پرواز در سال 2014 کسب درآمد کرده باشد و پیش بینی شده این رقم در سال 2015 به بیش از 1 میلیارد دلار برسد»

حالا بر اساس شایعاتی که در سیلیکون ولی انتشار یافته، DJI به زودی نخستین کمک مالی برای توسعه فعالیت هایش را از سوی شرکت های خارجی دریافت خواهد کرد.

تصور می شود که این شرکت در سال ۲۰۱۴ میلادی ۵۰۰ میلیون دلار را کسب کرده باشد و برآوردها حکایت از آن دارد که احتمالا خود را برای تبدیل شدن به نخستین تولید کننده پهپادهای مصرفی و ثبت رکورد فروش چند میلیارد دلاری آماده می کند.

اما در این مسیر ممکن است مشکلاتی هم برای این شرکت به وجود بیاید، مثلا اینکه فروش رقبای DJI افزایش یافته یا سطح انتظارات مشتریانش بالا برود. از طرفی، نقض قوانین مساله ای دیگریست که از اهمیت بالایی هم برخوردار است.

اگر خاطرتان باشد چندی پیش یک پهپاد فانتوم وارد زمین های چمن کاخ سفید شد که این مساله مشکلاتی را برای DJI به وجود آورد؛ شرکت سازنده نیز در واکنش، firmware پرنده های خود را به روز رسانی کرده و محدوده های ممنوعه پرواز را برای آنها تعریف کرد.

هرچند که اداره هوانوردی دولت مرکزی آمریکا در نظر دارد قوانین آسان تری را در مورد این پهپادها وضع نماید، با این همه، هنوز هم لازم است که این دستگاه ها در محدوده دید اپراتورهای انسانی خود پرواز کنند و در طول شب هم مجاز به پرواز کردن نیستند.

از محدودیت های مربوط به پرواز پرنده های بدون سرنشین غیر نظامی که بگذریم، DJI با افزایش تعداد رقبایش در چین و سایر کشورهای دنیا روبروست. با این همه باز هم، این شرکت مدعی شده که از نظر تکنولوژیکی در این حوزه سرآمد است و میلیون ها ساعت پرواز را در کارنامه خود دارد که بسیاری از رقبایش توان برابری با آن را ندارند.

مدیران DJI نیز ضمن آنکه پهپادهای به خدمت گرفته شده در ارتش آمریکا را رقیبی جدی برای خود می قلمداد نموده اند، مدعی شده اند که این پرنده ها از نظر تکنولوژیکی پیشرفته تر هستند، اما در حالی که ارتش آمریکا برای ارائه یک مدل جدیدتر به ۵ تا ۶ سال زمان نیاز دارد، این شرک ظرف تنها ۵ تا ۶ سال یک مدل تازه را رونمایی می کند.

نیویورک تایمز نیز در نگاهی به مدل فانتوم ۲ اینطور نوشت: «۵ سال قبل چنین چیزی بیشتر به یک داستان علمی و تخیلی یا سخت افزار مراقبتی شباهت داشت که تنها می توانست از سوی شرکت های جاسوسی مورد استفاده قرار گیرد اما این حقیقت که دستگاه مورد بحث، امروز دیگر قدیمی شده است تنها یک مساله را نشان می دهد و آن، پیشرفت قابل توجه این صنعت است.