Canon EOS 7D Mark II + 18-135mm IS USM

مطمعنا زمانی که این دوربین را در دستانتان می‌گیرید، حس یک عکاس حرفه‌ای در شما تداعی می‌شود. همانگونه که انتظار می‌رود کانن طراحی بدنه دوربین را شبیه به نسل اول 7D از آب درآورده است. بهتر است برای بررسی دقیق‌تر بدنه نگاهی به مواد تشکیل دهنده بدنه دوربین بیندازیم. 7D Mark II بدنه‌ای از جنس فلز منیزیم دارد و همین موضوع استحکام بدنه دستگاه را تا اندازه بسیار زیادی بالا می‌برد. روی این فلز روکشی پلاستیکی قرار گرفته که حس چرم را به کاربر القا می‌کند. مانند رسم همیشگی، کانن روی این پوسته پلاستیکی دکمه‌ها را به همان ترتیبی که در اکثر DSLRهای این شرکت می‌بینیم، قرار داده است. دکمه ها نه زیاد نرم هستند و نه زیاد سفت و همین موضوع حس خوبی را در کاربر ایجاد می‌کند. درکل می‌توانیم بگوییم که ارگونومی و طراحی بدنه 7D Mark II به گونه‌ای بوده که می‌تواند کاربران مشکل‌پسند را هم راضی نگه دارد.

همانند سایر دوربینهای این رده شرکت کانن در قلب Canon 7D Mark II یک سنسور APS-C یا 22 میلیمتری در نظر گرفته است. کیفیت مواد بکار رفته در سنسور این دوربین نسبتا خوب به نظر می‌رسد چراکه  روی تصاویر تا ایزوی 3200 برفک و نویز بسیار کمی مشاهده می‌شود و تصاویر واقعا تا ایزوی 6400 کیفیت خوبی دارند. کراپ فکتور سنسورهای APS-C عدد یک و نیم را به خود اختصاص می‌دهد. هرقدر اندازه این سنسور بزرگتر باشد، دوربین پوشش دهی بالاتری را خواهد داشت. اگرچه سنسورهایی بزرگتر از اندازه 36 میلیمتر یا فول‌فریم هم وجود دارند اما ما مبنای خود را اندازه 36 میلیمتر یا همان فول‌فریم قرار می‌دهیم. وقتی که ما از یک لنز 20 میلیمتری که برای دوربین‌های فول‌فریم طراحی شده است استفاده می‌کنیم، اندازه دهانه لنز با اندازه سنسور فیکس است. حال اگر همین لنز را روی یک سنسور 17 میلیمتری قرار دهیم، یک و نیم برابر از تصویر ورودی خارج از محدوده سنسور قرار می‌گیرد گویا از یک لنز 35 ملیمتری روی دوربین‌های فول فریم استفاده کرده‌ایم. به این مفهوم کراپ فکتور گفته می‌شود. در این مثال چون سنسور ما 22 میملیمتر است کراپ فکتور آن نسبت به یک دوربین فول فریم 1.5 خواهد بود. این بدین معناست که اگر کاربر لنزی 20 میلمتری روی سنسوری 22 میلیمتری قرار دهد، تصویری معادل یک لنز 35 میلیمتری در دوربین‌های فول‌فریم دریافت خواهد کرد. نکته‌ی مثبتی که کراپ فکتورها ایجاد می‌کنند این است که تصویر تله‌تری(با زاویه‌ای بسته ، که می‌توان به وسیله‌ی آن از نقاط دورتری عکس گرفت) را با قیمت بسیار پایین‌تر به کاربر ارائه می‌دهند اما این موضوع دو نکته‌ی منفی را هم  با خود به همراه دارد یکی اینکه  فوکوس کردن در لنزهایی با میلیمتر بالاتر از 200 میلیمتر را سخت‌تر می‌کند ، و دیگری اینکه لنز‌های واید(لنزهایی که تصاویر را با زاویه‌ی بازتری به نمایش می‌گذارند) این دوربین‌ها عملا تبدیل به لنزهای عادی دوربین‌های فول‌فریم می‌شوند. اگرچه کانن سعی کرده تا با ارایه لنزهای متنوع به بازار این مشکل را تا حدودی برطرف کند.

 اگر به دنبال چاپ تصاویر در اندازه‌های بسیار بزرگ هستیم نمی‌توانیم از گزینه‌ای به نام مگاپیکسل چشم پوشی کنیم. این ایتم اگرچه بیشتر تبدیل به وسیله‌ای برای تبلیغ یک دوربین در چشم مردم عادی شده اما اهمیت خاص خود را دارد. همیشه باید در هنگام خرید  دوربین به یک نکته توجه کرد و آن ‌هم رابطه اندازه سنسور با با مگاپیکسل است. بطور کلی هرقدر عدد اندازه سنسور از مگاپیکسل آن بیشتر باشد تصاویر از کیفیت بالاتری برخوردار خواهند بود. دقت سنسور یا همان مگاپیکسل آن در هنگام ثبت تصاویر عدد 20 را به خود اختصاص داده که برای این دوربین عدد مناسبی به نظر میرسد.

یک پردازنده با نام DIGIC 6 Dual قرار گرفته این پردازنده دو هسته‌ای در حقیقت پردازنده دومدل محبوب کانن یعنی 5DS  و 5D Mark IV است. همچنین قدرت پردازنده این دوربین را می‌توان در تحلیل تصاویر حجیم که در حالت خام گرفته می‌شوند مشاهده کرد. متاسفانه شرکت کانن در کنار این پردازنده قدرتمند جای یک لرزشگیر خوب را خلی گذاشته است که این موضوع را می‌توان یک نکته منفی برای این مدل از سری دوربین‌های کانن برشمرد. در رابطه با گستره رنگی 7D Mark IIباید گفت که این دوربین از هر دو طیف sRGB و  Adobe RGB پشتیبانی می‌کند، بهتر است برای رسیدن به رنگ‌های بیشتر دوربین را روی حالت Adobe RGB قرار دهید.

این فاکتور در دوربین‌های عکاسی از زرد و آبی شدن تصاویر در شرایط نوری مختلف جلوگیری می‌کند. 7D Mark II از هشت حالت White Balance پشتیبانی می‌کند. یکی از این حالت‌ها، درجه کلوین است. در این گزینه کاربر با توجه به محیطی که در آن قرار گرفته است، با توجه به جدولی خاص به تنظیم White Balance دوربین اقدام می‌کند. این حالت دستی این امکان را به کاربر ارائه می‌دهد تا در شرایط نوری متفاوت به نوری دقیق‌تر در تصاویر خود دست پیدا کند.

این ایتم در دوربین‌های عکاسی از حساسیت سنسور نسبت به نور خبر می‌دهد. هرقدر این حساسیت بالاتر رود امکان ایجاد نویز یا برفک روی تصاویر بیشتر می‌شود. 7D Mark II از این بخش نسبتا سربلند بیرون می‌آید چراکه در بررسی‌های انجام شده تصاویر این دوربین تا ایزو  3200 نویز کمی داشتند و کیفیت تصاویر در ایزو 6400مطلوب به نظر می‌رسید. البته این فاکتور‌ها در حالت خام تغییر می‌کنند. بعد از قرار دادن دوربین روی حالت خام مشاهده خواهید کرد که نویز تصاویر در ایزوهای بالای 3200  افزایش چشم‌گیری دارد، همین موضوع می‌تواند کاربر را تا اندازه زیادی دلخور کند. در حالت کلی گستره ایزوی این دوربین از 100 تا 51200 را در برمی‌گیرد که با توجه به قیمت 1799 دلاری دوربین، امتیاز خاصی محسوب نمی‌شود.

7D Mark II مجهز به سیستم فوکوس خودکار Contrast Detection است. این سیستم با توجه به تضادی که در بین رنگ‌های محیط وجود دارد عمل فوکوس کردن را انجام می‌دهد اما ضعف بزرگ این سیستم ناتوانی آن در محیط‌هایی است که از لحاظ رنگی بسیار به هم نزدیک هستند. شرکت سازنده برای برطرف کردن چنین ایرادی، از مدل دیگری نیز روی 7D Mark II استفاده کرده است. این سیستم که Phase Detection نام دارد با توجه به فاصله اجسام نسبت به دوربین روی سوژه فوکوس می‌کند. می‌توان گفت 7D Mark II در زمینه فوکوس خودکار عملکرد مطلوبی را از خود به نمایش گذاشته است. درکنار این ویژگی‌ها این نکته مثبت را مدنظر قرار دهید که 7D Mark II می‌تواند بصورت همزمان روی 65 نقطه فوکوس کند.

در یک دوربین خوب، کیفیت صفحه نمایش و چشمی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. کیفیت صفحه نمایش این دوربین باتوجه به قیمت 1799 دلاری آن برای دستگاهی که در سال 2014 به بازار عرضه شده بسیار مناسب به نظر می‌رسد. LCD 7D Mark II  کیفیت یک میلیون و 40 هزار نقطه‌ای را به کاربرانش ارائه می‌دهد. این صفحه نمایش که اندازه آن سه اینچ در نظر گرفته شده از کیفیت رنگی همانند مدل‌های قبلی Canon یعنی 7D بهره می‌برد. متاسفانه شرکت سازنده 7D Mark II صفحه نمایش این دستگاه  را بصورت لمسی در نظر نگرفته و این موضوع را می‌توان از نکات منفی دستگاه محسوب کرد. در بالای صفحه نمایش این دوربین چشمی 7D Mark II قرار دارد که از نوع اپتیکال بوده و 100 درصد میدان دید را پوشش می‌دهد.

مانند دیگر دوربین‌های جدید امروزی، 7D Mark II می‌تواند تصاویر را بصورت چندفریمی یا HDR شکار کند. در این حالت دوربین بعد از گرفتن چند عکس و ترکیب آن‌ها، تصویری با نوری دقیق‌تر به کاربر ارائه می‌دهد.  متاسفانه در مدل‌های پایه 7D Mark II خبری از فناوری Wi-Fi نیست. یکی دیگر از نکات مثبت 7D Mark II در قسمت کناری این دوربین به چشم می‌خورد درحقیقت در این قسمت یک پورت USB 3.0 برای انتقال فایل‌ها به کامپیوتر با سرعت پنج گیگابیت برثانیه درنظر گرفته شده است.  به علاوه یک خروجی HDMI برای انتقال تصاویر به صفحه نمایشگرهای بزرگتر نیز درکنار این پورت به چشم می‌خورد. نکته جالب در مورد این HDMI این است که تصاویر را بصورت Uncompressed و با کیفیت رنگی 8 بیت 4:2:2 در معرض دید کاربران می‌گذارد. هنگامی که نور وارد دوربین می‌شود دوربین آن را پردازش کرده  و به اطلاعات تبدیل می‌کند در این فرآیند دوربین برای هر یک از رنگ‌ها یک عدد تعیین خواهد کرد .ساده‌ترین راه انتقال تصاویر، انتقال جداگانه‌ی اطلاعات رنگ است و ما برای این کار به پهنای‌باند زیادی احتیاج داریم در مدل YCbCr سه سیگنال بصورت جداگانه از مبدا به مقصد انتقال داده می‌شود. در این نام‌گذاری Y به معنای Luma یا همان کنتراست تصویر است. این نکته را نباید فراموش کنیم که چشم ما نسبت به Luma بسیار حساس‌تر از رنگ‌ها عمل می‌کند در این بین Cb  تفاوت بین نقاط آبی و نقاط مشابه در Luma  را مشخص می‌کند و Cr هم بیان کننده‌ی تفاوت بین نقاط قرمز و نقاط مشابه در Luma   است. رنگ سبز هم با توجه به این خصوصیات در این روش به راحتی محاسبه می‌شود اما اعدادی مانند  4:1:1یا 4:2:2 یا (4:4:4حالت ایده‌آل) که در این نام گذاری به چشم می‌خورند هر یک معنای بخصوص خود را دارند.  عدد اول بیان کننده‌ی Luma  یا همان کانتراست تصویر بوده و دو عدد بعدی به ترتیب میزان Cb و Cr دوربین کاربر را نشان می‌دهند طبیعی است که هرقدر این اعداد بالاتر باشند تصویر شما کیفیت رنگ بهتری دارد.

شرکت کانن همواره در قسمت فیلمبرداری در اکثر دوربین‌های خود حرف‌هایی برای گفتن داشته است. بلندگوی این دستگاه توانایی پخش صدا بصورت مونو را دارد و درکنار این قابلیت،  7D Mark II می‌تواند فیلم‌ها را با کیفیت FullHD و با سرعت‌های، 60، 50، 30 ، 25 و 24 فریم بر ثانیه ذخیره کند و این موضوع بدین معنی است که در هر ثانیه به تعداد عدد‌های ذکر شده عکس گرفته می‌شود و دوربین بعد از چسباندن این تصاویر به هم آن‌ها را تبدیل به فیلم می‌کند.

اما بگذارید خیالتان را راحت کنیم. اگر در دسته عکاسانی قرار می‌گیرید که دوست دارند تصاویر ورزشی شکار کنند و یا به دنبال دوربینی هستند تا بتوانند تصاویر تله‌تری به ثبت برسانند، 7D Mark II با توجه به کراپ فکتور 1.5 برابر و توانایی ثبت 10 تصویر در ثانیه می‌تواند انتخاب نسبتا مناسبی برای شما باشد. اما اگر از طرفداران عکاسی طبیعت به حساب می‌آید و به دنبال رنج دینامیکی مطلوب هستید، دور این مدل را خط قرمز بکشید.